Want een topper is het, Adrie Poldervaart, voetbaltrainer, 48 jaar uit Hellevoetsluis. Enorm verheugd waren wij om u te kunnen melden dat AP, dit stond bijna één seizoen lang op zijn trainingspak, hoofdcoach werd bij Excelsior Rotterdam. Na aan het roer te hebben gestaan bij OHVV, Nieuwenhoorn, Spijkenisse, Zwaluwen en Barendrecht werd het grote talent erkend en mocht AP aan de slag bij een BVO. Mensen als u en ik in extase, de voetbaljournalisten en overige kenners in gerede twijfel. Want ja, hoe kan het, een man die 25 jaar als fysiotherapeut bij de groep is geweest, aanstellen als hoofdtrainer? Dat was toch wel een risicootje. Adrie zou de fijne kneepjes van het vak niet kennen (u leest het goed, een fysio, die de fijne kneepjes van het vak niet kent) en zou een andere verhouding hebben met de spelers dan verwacht zou mogen worden van een hoofdtrainer. Het feit dat Adrie stiekem af had kunnen kijken bij Alex Pastoor, Marinus Dijkhuizen, Mitchell van der Gaag en ik geloof zelfs, maar dat weet ik niet zeker, bij Erik ten Hag, deed er niet toe.

Ga er maar aan staan, eerst omgaan met deze wetenschap, het feit dat bij de aanstelling de selectie nog lang niet compleet was. Dat er nagenoeg geen geld beschikbaar was voor versterkingen, en nu achteraf blijkt dat er toen al bekend was, dat als het onverhoopt tot een breuk zou komen, de baan als fysiotherapeut ook ten einde zou komen. De druk lag eigenlijk zonder één wedstrijd te spelen al op de schouders van AP. Gelukkig weet een fysiotherapeut hoe je hier mee om moet gaan. Meteen na de aanstelling had ik mezelf ten doel gesteld Adrie te willen spreken. Helaas bleek ik niet de enige. Adrie werd bedolven onder de aanvragen. Van Langs de Lijn, Twee voor Twaalf (iets te vroeg), Na het Nieuws, Natafelen en de Tafel van Kees, tot Expeditie Robinson, Met het Oog op Morgen en Vroege Vogels. Allemaal wilden ze iets van de jonge trainer. Zelfs Gordon nam contact op, maar Adrie had een compleet andere gedachte bij de Toppers en een volle Arena. Hoe vereerd waren wij dat de trainer een gaatje in de agenda wilde maken om met ons te praten. Vanuit zijn verleden met de diverse verenigingen op Voorne Putten wilde hij dit graag doen en zo belanden we op een woensdagavond in het Pannenkoekenrestaurant van één van onze supporters. Adrie sprak recht uit het hart over zijn geliefde OHVV en als ik hem zijn gang had laten gaan, hadden we er nu nog gezeten. Over Spijkenisse en Nieuwenhoorn. Wat opviel was zijn enorme passie en vakkennis, de bevlogenheid en het enthousiasme. Ook spraken we over gezonde voeding en het leven als een prof (uw columnist was één en al oor) en ook was hij heel openhartig over het gezin. De enorme steun van zijn vrouw en zijn geweldig sportieve dochters. Mede hierdoor was hij klaar voor de start van het seizoen.  

Met 12 uit 9 was men voor ruim 1/3 op weg naar de veilige 34. De manier van voetballen werd zeer positief ontvangen. Jerdy Schouten, niet toevallig ook uit Hellevoetsluis, floreerde op het middenveld en bleek een ruwe diamant, begeerd door meerdere juweliers. Adrie was er dag en nacht mee bezig. Je kon de beste man niet tegenkomen of hij was met zijn vak bezig. Al bellend, hardlopend, adviesgevend, gezond etend, er 

kan toch niet waar zijn?? De beelden van een trainer die afscheid nam van parkeerbeheer, terreinknecht, secretaresse en huisjournalist, zwaar door de voordeur van het complex, zal ik nooit meer vergeten en laat maar weer eens zien wat voor aimabel mens AP is. Het kan dan ook niet anders dat de (Sub) toppers voor hem in de rij staan. Als we je dan nog even mogen adviseren Adrie; Heerenveen 224 km, Kerkrade 235 km, Zwolle 197 km, Alkmaar 127 km en ook al is Breda met 79,5 km het minst ver weg,  het is niet verstandig om als oud Excelsior trainer de job daar aan te nemen (ook al is het Avondje NAC, de stad en het publiek daar echt te gek!). Ik ben zo benieuwd wanneer wij kunnen melden dat de aanstelling in Venlo, 194 km en 50 traptredes een feit is?!  

Voor de link naar het interview dat wij met Adrie hadden aan het begin van dit seizoen, klik hier.