Zaterdagmiddag 17.30 uur Engelse tijd, DE Clash tussen de ploegen uit Manchester. Licht blauw tegen rood, de in de volksmond ietwat hautaine club tegen de volksclub. De fans in de textielstad leven al maanden toe naar deze wedstrijd en zijn met ruim 54.000 (stel je voor, ruim, de gehele Hellevoetse bevolking) afgekomen op deze wedstrijd van het jaar. Sommigen lopend, veel op de fiets, mega link zo links op de weg, maar blauw en rood zitten ook in de bus en de tube om richting Etihad Stadium te gaan. Vol verwachting klopt hun hart. In sommige vakken zitten de fans gemengd, als dat maar goed gaat. De sfeer is, anders dan op bijvoorbeeld Anfield, eerder deze week, niet wat je verwacht tijdens zo’n wedstrijd. Scheidsrechter is Anthony Taylor, 41 jaar uit Wythenshawe, Manchester. Volgens de verslaggever ter plaatse, geboren op een steenworp afstand van het geboortehuis van Marcus Rashford. Als dat maar goed gaat. Anthony droomde er als kleine jongen van om de stadsderby te mogen fluiten. 

Nu was het dus zover. City lang zonder Aquero. Jesus als zijn logische vervanger. De jonkies van Ole Gunnar met volle wedstrijdspanning op het gezicht.  De allerlaatste kans voor Pep en zijn elftal om aan te haken bij Liverpool en Leicester. Liverpool had eerder die middag al vrij simpel van Bournemouth gewonnen en had het gat met de Citizens op laten lopen tot 14 punten. Het verschil met United verdubbeld?! De laatste kans voor de “rooien” om aansluiting bij de Top 5 te houden. Gesterkt door de overwinning op Mourinho op woensdag kon het nog wel eens een leuk potje worden. Als verwacht schoot City uit de startblokken maar leek United helemaal niet gespannen. Cool en collective werden de aanvallen van de thuisploeg onschadelijk gemaakt en richtte Manchester United zich op razend scherpe counters met een uitblinkende Marcus Rashford in de hoofdrol. Na een ongelukkige overtreding op diezelfde speler, benutte hij zelf de gegeven penalty en kwam de uitploeg op een verdiende voorsprong. Het uitvak kon zijn geluk niet op en de publieksstrijd werd nog meer aangewakkerd. Kevin de Bruyne en Raheem Sterling konden, zonder maatje Sergio, geen potten breken. Deze zat hulpeloos op de tribune, stond meerdere malen op het punt om in het veld te springen. Sterker nog, United kreeg meer zelfvertrouwen en scoorde via Martial zelfs de 0-2. Dik verdiend al dient te worden gezegd dat Manchester City minimaal twee strafschoppen had moeten hebben. Guardiola en de VAR/Vierde man liggen elkaar niet. Het lijkt een beetje op Dick Advocaat en de Nederlandse variant. Wat zal de spanjaard blij zijn als hij volgend jaar met de Duitse Vierte Man te maken krijgt. We gaan dus rusten met een 0-2 stand.

Na de rust een zelfde spelbeeld en omdat ik toch een keer wil overgaan naar de voorbeschouwing op de Hellevoetse clash van volgend week, een kortere samenvatting van dit bedrijf. City dringt aan maar weet weinig te creëren. Als er überhaupt al een kans ontstaat door een fout van Victor Lindelof of een domme invalbeurt van Andreas Perreira, is er altijd nog de zeer betrouwbare David de Gea. Even nog wordt het billen knijpen voor de mannen van Ole en de zielsgelukkige Alex Ferguson, die godzijdank, geheel hersteld lijkt te zijn van een hersenbloeding in mei 2018. Een overwinning op de aartsrivaal zal hem nog veel meer goeds brengen. Een kopbal van Otamendi leek haast nog roet in het eten te gooien, maar het bevrijdende eindsignaal van de verder prima fluitende Taylor kon niet vroeg genoeg komen voor The Reds.

Een beeld van huilende en dolgelukkige United supporters staat mij bij, het maakte niet uit met welke kleur de pubs versierd waren, men ging er heen. Op de fiets links of rechts, lopend of zwalkend, dit is geen feest voor een dag, maar voor een week en niet gelijk gestemden op het werk, gaan het zwaar te verduren krijgen. Het bleef nog lang onrustig in de op vier na grootste stad van Engeland. 

Zaterdagmiddag 14 December 17.00 plaatselijke tijd, DE Derby van Hellevoetsluis. Zwart Wit tegen Rood Wit. Tenminste als de kilometer lange stoet van de Brielse Straatweg op tijd vertrokken is en niet per ongeluk wordt gehinderd door stadswachten en of handhaving. De aanvangstijd zou mede door de wegtrekkende vuurwerkmist dan ook best pas om 17.30 uur kunnen zijn. In principe is er een zelfde speeltijd als vorig seizoen. Dit om in ieder geval alle spelers en trainers van de eerder op de dag gespeelde wedstrijden de kans te geven naar deze spectaculaire wedstrijd te kunnen komen kijken. De fans in de Vesting/ Marine stad kijken al maanden uit naar deze wedstrijd. Een zeer groot gedeelte van de inwoners van Hellevoetsluis en omgeving zullen de wedstrijd willen aanschouwen. Aangevuld met de nodige pers en vertegenwoordigers van de (amateur) voetbal tak op Voorne Putten. Bus 106, let op rijdt 1 x in het uur ofzo, tot aan de nok toe gevuld. Alstublieft gewoon rechts fietsen. De benodigde fietsenrekken zijn overal vandaan gehaald, de looproutes aangegeven.

De sfeer zal, ik weet het zeker, uitbundig zijn, al dan niet vooraf gegaan door een sfeeractie in de nachtelijke uren van één der beide supportersscharen. We zijn benieuwd. Supporters van de VV Hellevoet bij elkaar op een klein stukje tribune en rechts in het hoekje van het veld, in de hoop dat hun trots in de tweede helft naar hun toe speelt. Nieuwenhoorn, gastvrij als altijd, is er klaar voor. Is er een vergelijking te maken met de Engelse derby? In sommige gevallen ongetwijfeld. De fans en spelers kijken al maanden uit naar deze confrontatie, net als het bestuur van beide verenigingen. Op een gezonde manier is er toch altijd sprake van een beetje gezonde, psychologische , oorlogsvoering. Getuige ook de leuke derby’s in de jeugdafdelingen in de week ervoor, waarvan de balans toch prima in orde leek te zijn. De ploeg van Ron van den Berg (net als Guardiola, geslepen en ervaren, stevig in het zadel zittend) de Zwart Witten, tot op het bot gemotiveerd om de aartsrivaal te verslaan en ze een poepje te laten ruiken. Ook wil men het winterkampioenschap veilig stellen. De ploeg van de Koning ( het gaat te ver om hem babyface te noemen, maar wel ziet hij er nog enorm jong uit) de Rood Witten, misschien nog wel meer gemotiveerd om Nieuwenhoorn pootje te lichten en met een zeperd de winterstop in te laten gaan. De ploeg zal ongetwijfeld aan willen sluiten bij de subtop en vertrekkend trainer de Koning een vervroegd kerstcadeautje willen geven. Het gevoel van de late nederlaag van de week ervoor, vandaag,  tegen de plaatsgenoot, weg willen spoelen.

Het is eigenlijk oneerlijk, de wedstrijd op 7 december begon voor Nieuwenhoorn al om 14.00 uur en men speelde maar 75 minuten. Waar Hellevoetsluis pas om 15.00 uur begon en volle bak 94 minuten aan de slag moest en en passant nog een tweede treffer tegen kreeg. Per saldo betekent dit, dat de thuisploeg één uur en negentien minuten meer rust heeft gehad voordat de clash begint. Begin niet over de lange busreis, hier zit en rust je alleen maar uit. Ik verwacht eigenlijk een zelfde pot als in Manchester. Een dominant Nieuwenhoorn met het zelfvertrouwen van de trotse nummer 1 in 2^E . Dimitri Gomes Almeida hopelijk niet zo onzichtbaar als Sterling, Winterberg als equivalent van de Bruyne, misschien wel opvallender. Een jong Hellevoetsluis dat loert op de uitbraak en misschien wel net zo scherp wil zijn als het bij hen passende Red. Met Van Gelderen als onbetwiste leider van de achterhoede en het middenveld. Ribaric als betrouwbare De Gea en Gaultier Obiango als uitblinkende Rashford?  Laten we hopen dat Ron van den Berg geen beroep hoeft te doen op Voetbal TV en  dat de spreekkoren van deze zaterdag, ludiek en om te lachen zijn. Een heerlijke strijd met een prima voetbal en hopelijk uitstekend voetbalweer. Zien we Nicola Bax met een smile on her face, Erik den Adel trots als een pauw of wordt het lachen geblazen voor Edwin Boogaard en zijn team? Hoe het ook uitpakt, (is De Kroon eigenlijk nog open?) de kantine, het clubhuis, het Tramstation en de overige kroegen in de Vesting van Hellevoet zullen nog lang door moeten schenken, toch?  Voor mij ontbreekt alleen nog Anthony Taylor. Zou Jan Wegereef nog fluiten?