Peets (Eredi)visie 17-12-2019,

 

Deze week is het weer volop tijd voor bekervoetbal maar in deze column blik ik, zoals altijd, weer terug op het afgelopen weekend.En wat voor een weekend! Boven verwachting wisten twee van onze regionale BVO’s uitstekende resultaten neer te zetten tegen de succesvolste voetbalclub van Eindhoven.

 

Want FC Dordrecht, de minst succesvolle van de vier profclubs uit dit deel van het land, regio Rotterdam, wist tegen alle verwachtingen in

 

uitstekend te presteren tegen de Phillips Sport Vereniging, oftewel PSV. Met bij vlagen fris en attractief spel bracht het elftal van Claudio Braga jong PSV op de knieën. Men combineerde er lustig op los en de Eindhovenaren hadden hier op vele momenten in met name de eerste helft geen antwoord op. Niettemin kwamen zij toch steeds beter

 

in hun spel en leken uiteindelijk toch de bovenliggende partij te worden. Maar het mocht niet baten. De goal van voormalig Feyenoord-jeugdspeler Jari Schuurman in de 34ste minuut bleek beslissend. Einduitslag in Eindhoven: 0-1 voor FC Dordrecht. Een mooi resultaat wat kon worden meegenomen naar de Krommedijk.

 

In Rotterdam-Zuid leek het lange tijd ook alsof de minst voetballende ploeg met de eer zou gaan strijken. Want net zoals in de wedstrijd in Eindhoven in de KeukenKampioen-divisie leek ook in De Kuip PSV de betere ploeg. Maar wie goed oplette merkte dat dit slechts schijn was en dat Feyenoord het spel vooral tactisch wilde spelen. En in die opzet slaagde de ploeg van Dick Advocaat (o.a voormalig succesvol PSV-trainer!) meer als afdoende. Zo erg zelfs dat in de 34ste minuut

 

de ploeg van Mark van Bommel al relatief vroeg in de wedstrijd, minuut 34, aan de noodrem trok en een Feyenoorder in het strafschopgebied, via shirtje vasthouden, werd neergehaald. Logische consequentie via het boekje: strafschop. Steven Berghuis faalde niet en dus stond het na ruim een half uur spelen 2-0. Inderdaad 2-0 ja, want in de 19de minuut was Feyenoord al op voorsprong gekomen via een fraai doelpunt van de voet van eveneens Steven Berghuis.

 

Zo leek, toch wel een klein beetje tegen de verwachting in, Feyenoord een gemakkelijke middag tegemoet te gaan. Of in ieder geval tegen mijn verwachting in want als je sommige deskundigen vooraf hoorde, zoals bijvoorbeeld, Johan Derksen, René van der Gijp en chef voetbal van De Telegraaf, Valentijn Driessen (in het televisieprogramma Veronica Inside) lag de overwinning van de ‘Club van Zuid’ volledig in de lijn der verwachting. Toegegeven, PSV speelt natuurlijk al weken zeer wisselvallig maar ik had, als ik een gokker was geweest en ondanks mijn Feyenoord-hart, toch mijn geld op PSV gezet. Maar, gelukkig voor mij en alle Feyenoord-adepten, kregen de deskundigen gelijk. Dat dit overigens

 

meteen de exit van Mark van Bommel betekende had ik dan weer helemaal niet verwacht. Een oud-speler van de club zou toch op meer krediet en vertrouwen kunnen rekenen zou je denken. Niet dus. Hoe dan ook, het meest besproken doelpunt kwam in de 64ste minuut. Was de tweede gegeven strafschop voor Feyenoord nu terecht of niet? Was de aanleiding, hands, nu opzettelijk of was het ‘aangeschoten hands’, zoals dat heet? Terug naar Veronica Inside. Daar waren de meningen uiterst verdeeld. Van der Gijp vond het aangeschoten ‘hands’, Derksen opzettelijk. De scheidsrechter van dienst bij deze wedstrijd, Bas Nijhuis, was ook, zoals wel vaker, in de studio van VI aanwezig en verklaarde dat hij volstrekt volgens het boekje had gehandeld. Dit ook in samenspraak met de VAR (Video Assistent Referee). Dit werd door met name Derksen toegejuicht. Iets wat ook nogal vaker voorkomt als het gaat om de

 

beslissingen van Nijhuis. Johan is op z’n zachtst gezegd nogal fan van de tukker. Niets mis mee, maar hiermee wordt door hem de objectiviteit nogal eens uit het oog verloren. Hoe dan ook, het zorgde voor het verlossende en beslissende derde doelpunt. Dat Periero in de 84ste minuut nog wist te scoren voor PSV was voor de statistieken. De buit was binnen. 3-1 voor Feyenoord.

 

Goed. Na deze leuke, wat zeg ik, uitstekende twee resultaten tegen de elftallen van PSV wil je hopen dat de derde regio-BVO, en de tweede Rotterdamse club, het ook goed gaat doen. En gelukkig, aldus geschiedde! Tegen de profclub uit, en in, Oss wist het elftal van Ricardo Moniz weer hun fris en fruitig spel aan de dag te leggen. Overigens wist het elftal pas diep in de tweede helft dit in klinkende munt om te zetten. In minuut 74 verzilverde Joel Zwarts zijn doelrijpe kans en bracht de Kralingers hiermee op een 1-0 voorsprong. Rotterdammer en club-veteraan Luigi Bruins, in het verleden nog even kortstondig Feyenoorder, bracht in de 92ste minuut definitieve zekerheid door een penalty raak te schieten. Eindstand in Oss: 0-2.

 

In Spangen, Rotterdam-west, moet men weer vrezen voor de nacompetitie. De ploeg van Henk Fraser moest in Emmen aantreden tegen de plaatselijke FC. De ploeg van Dick Lukkien bracht duidelijk het betere van het spel op de groene mat. Jammer voor de ‘Kasteel’-club die juist zo voortvarend en vol ambitie aan dit seizoen was begonnen na gepromoveerd te zijn vanuit de KeukenKampioen-divisie. Helemaal wrang was het dat na het eerste half uur de Rotterdammers letterlijk en figuurlijk leken uitgespeeld. Na de ook al tegenvallende wedstrijd van afgelopen week tegen Heracles (0-0 thuis) was dit opnieuw een domper voor de trotse club van grootheid wijlen Bok de Korver. Van lang geleden deze naam, ik weet ’t, maar ik wilde hem weer eens uit de mottenballen halen. Om hiermee te illustreren dat Sparta ooit zeer constant meedraaide in de vaderlandse hoogste voetbalafdeling en niet zelden om de prijzen meedeed. Maar die tijd lijkt definitief verleden, jammer genoeg. De laatste landstitel dateert van 1959, dit jaar precies zestig jaar geleden. Gaat de club ooit nog aanhaken bij de vaderlandse top, of in ieder geval subtop? We kunnen alleen maar hopen en bidden. De oudste profclub van Nederland met z’n toch mooie geschiedenis verdient dat toch zeker.

 

Dit is mijn laatste column….. van dit jaar.

 

In de tweede week van Januari 2020 is er weer een nieuwe.

 

Tot dan beste lezers!

 

Peet’s (Eredi)visie 2-12-2019

 

FC Dordrecht moest afgelopen weekend aantreden tegen de wellicht meest besproken voetbalclub van de laatste 14 dagen. FC Den Bosch werd na de op z’n zachtst gezegd zeer rumoerige wedstrijd tegen Excelsior weggezet als zo ongeveer de meest racistische bv van het ganse land. Het gebeurde is natuurlijk absoluut niet goed te praten maar het is natuurlijk niet zo dat nu elke Bosschenaar lid is van een rechts-extremistische beweging die uit lynchen gaat, zogezegd. Hoe dan ook, Dordrecht’s trots moest na het verlies van de week ervoor tegen Telstar de rug rechten om er zodoende voor te zorgen dat men met een goed gevoel (lees = resultaat) huiswaarts kon keren en er weer enige glans kwam in het stadion aan de Krommedijk. Maar logischerwijs wilde de Noord-Brabantse club hier niet aan meewerken en legde dan ook het vuur aan de schenen van de mannen van Claudio Braga. Het eindresultaat was dan ook uiterst teleurstellend: 3-2 verlies. Uithuilen en weer opnieuw beginnen is het devies. Op 6 december wacht thuis de zware klus tegen Cambuur. Want ja, in deze fase is elke nieuwe pot voetbal een reuze opgave voor Dordrecht’s FC. 

 

Sparta deed het in Tilburg zo mogelijk nog slechter. Trainer Henk Fraser stak de hand ook in eigen boezem door naderhand aan te geven dat hij zijn verkozen elf blijkbaar niet goed genoeg had geïnstrueerd. Dat was dan ook duidelijk te zien. De Spangenaren uit ‘West’ lieten het duidelijk afweten. Het was voor Willem II niets minder als een ‘walk-over’. 4-0! Wat was er aan de hand? Hadden de spelers gewoon een ‘off-day’? Waren ze nog lamgeslagen van een weekend lang feesten en drinken in het uitgaansleven? Verkeerd schoeisel? De bal te zacht opgepompt? Elk (slap) excuus is mogelijk. Wie zal het zeggen? Feit is dat ondanks dit blamerende verlies Sparta er nog niet eens zo heel slecht voorstaat in de Eredivisie. Met een elfde positie op de ranglijst zit het er nog dik in dat de oudste profclub van ons land zich toch zal kunnen handhaven in de hoogste voetbalafdeling. Maar dan moeten er niet meer van dit soort uitglijders gaan plaatsvinden! Duimen maar. 

 

Feyenoord dan. De club uit Rotterdam-zuid had het loodzwaar tegen PEC Zwolle. Feyenoord speelde in de eerste helft in de toch weer zeer goed gevulde Kuip (bijna 45.000 toeschouwers) zeker niet onverdienstelijk en kwam dan ook in de 23ste minuut op voorsprong door een doelpunt van Steven Berghuis. Wat heeft deze man trouwens ontzettend veel overdreven negatieve aandacht gekregen na zijn toch vrij lichte overtreding op de doelman van RKC. Het een en ander zal natuurlijk te maken hebben met zijn reactie hierop en verklaring naderhand tegenover de media want het vergrijp zelf (elleboogstoot na achter tegen de borstkas) was nou ook weer niet van dien aard dat hij van zo’n beetje heel voetbalminnend Nederland een reprimande verdiende. Zelfs bondscoach  Ronald Koeman deed hier aan mee. Hij zal wel van de KNVB een soort van signaal gekregen hebben om dit toch vooral heel sterk te veroordelen. Beetje gek wel, want als een iemand toch in zijn spelers-loopbaan niet vies was van af en toe een harde of zelfs buitenproportionele overtreding was het Ronald Koeman. Voortreffelijke voetballer. Zeker! Maar niet roomser dan de paus zogezegd. Maar ja, hij is nu bondscoach en heeft nu dus een voorbeeldfunctie. Ach ja.

 

Maar goed, terug naar de wedstrijd van afgelopen zondag. Na het overigens fraaie doelpunt van Berghuis leek het wel of het elftal van Dick Advocaat met lood in de schoenen speelde. Weinig lukte meer. Op basis van de tweede helft mag het eigenlijk een wonder heten dat de Zwollenaren niet langszij kwamen. Daarvoor speelde het elftal van John Stegeman toch te onevenwichtig en misschien ontberen ze daar dan ook wel te veel kwaliteit voor in de breedte. Maar er zijn gekkere dingen gebeurd in de wereld en het had ook zo maar op die manier kunnen aflopen. Afijn, voor de supporters uit ‘Zuid’ was er dan toch die goede afloop. Een opsteker in een toch moeilijke en zware week waarin er nipt werd gelijkgespeeld tegen Glasgow Rangers en oud-trainer Pim Verbeek kwam te overlijden. Na een lange periode van ziekte overleed de Rotterdammer en oer-Spartaan op slechts 63-jarige leeftijd. Tijdens de minuut stilte had trainer Advocaat, oud-speler en teamgenoot van Verbeek bij Sparta, het er duidelijk moeilijk mee. Pim Verbeek werd in 1989 aangesteld als trainer in de Kuip in wat misschien wel het slechtste en meest rumoerige seizoen uit de clubgeschiedenis is geworden. Met als dieptepunt de veldbestorming van Feyenoordsupporters tijdens de wedstrijden tegen Den Bosch en Fortuna Sittard. Met terugwerkende kracht is later toch gebleken dat Verbeek, hoewel met zijn 33 jaar nog zeer jong en dus tamelijk onervaren, hier geen blaam voor trof. De door de Zweed Gunner Bengston samengestelde selectie was gewoon veel te zwak en onevenwichtig om goede resultaten neer te zetten. Niettemin werd naast Bengston ook Pim Verbeek hiervan de dupe en moest hij het veld ruimen om plaats te maken, zo zou snel blijken, voor Wim Jansen. Verbeek was de laatste jaren actief in het bestuur met de portefeuille technische zaken. Eerder dit jaar moest Verbeek vanwege zijn ziekte ook het bondscoachschap van Oman naast zich neer leggen. Wij wensen de nabestaanden veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.

 

Van alle regio-clubs uit het betaalde voetbal had Excelsior waarschijnlijk het beste weekend. De club uit het Rotterdamse Kralingen had bijna geen kind aan Roda JC in Kerkrade. Met de 1-4 winst kon men de nare nasmaak van de wedstrijd tegen Den Bosch waarin Excelsior-speler Moriera racistisch werd bejegend en de verloren thuiswedstrijd tegen Volendam fris en fruitig van zich af spelen. En dat gebeurde dus dubbel en dwars. Zwarts opende in de 13de minuut al de score. Twaalf minuten later was het opnieuw raak. Al kwam daar wel de nodige hulp bij van de thuisclub bij kijken want Roda-speler Schlösser schoot in dus de 25ste minuut in eigen doel. De twee wedstrijden geleden racistisch uitgescholden Morreira deed ook nog een duit in het zakje door in de 4de minuut van de blessuretijd te scoren. Excelsior-trainer Ricardo Moniz zal ongetwijfeld met een zeer tevreden gevoel in de bus op weg naar huis zijn gestapt. En het bleef die avond en nacht nog heel lang onrustig in noordelijk Rotterdam…..

 

Tot de volgende keer beste lezers! 

Peet's (Eredi) Visie van 18-11-2019

 

Wat valt er nog te zeggen over een Eredivisie-loos weekend? Nou genoeg blijkbaar! Want uiteraard werd er ondanks het interlandvoetbal (Nederland is geplaatst voor het EK van volgend jaar, maar dat wist u waarschijnlijk allang) toch nog gevoetbald en wel in de KeukenKampioen-divisie. 

 

Rechtvaardigen de uitslagen van FC Dordrecht tegen Roda JC en Den Bosch tegen Excelsior een lange uiteenzetting? Of het vertoonde spel? Niet echt. De wedstrijd van FC Dordrecht eindigde in een teleurstellende 1-1. Verder gebeurde er aldaar weinig opzienbarends.

 

Bij FC Den Bosch tegen Excelsior lag dat toch iets anders. Hoewel de uitslag van 3-3 op zich niet heel bijzonder is, was het jammer dat de Kralingers de winst niet konden behalen. Steeds opnieuw kwam het elftal van Ricardo Moniz op voorsprong en steeds kwamen de Brabanders op gelijke hoogte. Het één en ander zal zeker te maken hebben gehad met de verziekte sfeer tijdens de wedstrijd. In de 28ste minuut werd het spel stilgelegd en vertrokken de spelers van Excelsior naar de kleedkamers. Dit omdat Excelsior-speler Mendes Moreira zich racistisch bejegend voelde door een deel van de aanhang van FC Den Bosch. Dit uitte zich, volgens hemzelf, door oerwoud, dan wel aap-geluiden. Moreira raakte hier, duidelijk zichtbaar, door geëmotioneerd.

 

Nu zijn we vandaag ook wel erg overgevoelig geworden voor elk ding (uitspraak, gebaar, houding) wat ook maar zou kunnen hinten naar racisme, maar het blijft wanstaltig. De uitspraak via de officiële kanalen van de Bosschenaren dat het ging om kraaien-geluiden in plaats van apen- dan wel oerwoudgeluiden en het feit dat FC Den Bosch-trainer Erik van der Ven Moriera na de wedstrijd ‘een zielig mannetje’ noemde, is natuurlijk volslagen ongepast en ronduit belachelijk. Je slaat daarmee in de (sociale) media een grotesk figuur. Dat van der Ven nu zegt bedreigd te worden en ook nog opmerkte dat zijn uitspraak (‘zielig mannetje’) de provocerende houding van Moreira betrof na zijn doelpunt in de 44ste minuut doet de reputatie van de club en zijn trainer uiteraard geen goed. 

 

Toch kan ik mij niet aan de indruk onttrekken, dat er vandaag de dag uiterst overspannen wordt gereageerd. Echt racisme kan en mag je nooit tolereren uiteraard. Maar waar ligt de scheidslijn tussen typisch niet-representatief supportersgedrag en echt kwetsende en bedreigende uitingen van racisme? Een voorbeeld: Toen Ruud Gullit tussen 1982 en 1985 voor Feyenoord speelde werd hij in korte tijd één van de absolute helden van Het Legioen. Na zijn overstap naar PSV in ’85 kreeg hij tijdens de eerstvolgende wedstrijd tussen de Rotterdammers’ van Zuid’ en de Eindhovenaren vanuit enkele Feyenoord-vakken bananen (schillen) naar zich toe gegooid. Gegooid door hoogstwaarschijnlijk een zeer kleine groep of zelfs een enkeling. Twee seizoenen daarvoor werd hij luid bejubeld en letterlijk op handen gedragen na het behaalde kampioenschap met o.a de bepalende Johan Cruijf aan zijn zijde. Niet representatief dus. Zo ben je de held en de volgende keer ‘de vijand’. Hoewel Gullit het, logischerwijs, als zeer onaangenaam zal hebben ervaren, reageerde hij naderhand uiterst koel en uiterlijk onbewogen.

Nu staat Gullit, zeker binnen de voetbalwereld, al sinds het begin van zijn carrière te boek als een uiterst sterke en zelfverzekerde persoonlijkheid, dus hij kon er goed mee om gaan maar niet iedereen is hetzelfde uiteraard. En in het voetbal regeert vaak de waan en emotie van de dag. Één van de ‘bananen’-gooiers reageerde jaren later als volgt: “Natuurlijk was het onacceptabel wat we deden, maar we wilden Ruud alleen laten merken dat wij zijn overstap niet pruimden en dan zoek je iemands zwakke plek op, in zijn geval zijn huiskleur. Domme actie van onze kant uiteraard en zeker verwerpelijk, maar nooit daadwerkelijk racistisch bedoeld.“ Criticasters destijds reageerden op deze verklaring met het commentaar dat Gullit voor de supporters dus ‘een goede neger was, zolang hij hun neger was’. Tja, ook voor die stelling valt natuurlijk wat te zeggen. Het moet niet uit maken voor welke (rivaliserende) club je speelt. Huidskleur mag nooit, positief of negatief, een bepalende rol spelen. Het moet altijd om iemands kwaliteiten als mens gaan. In zowel sociaal als professioneel opzicht. 

 

Tweede voorbeeld (ik houd het kort): Toen Feyenoord ettelijke jaren geleden een Europacup wedstrijd speelde, werd er twee keer door Feyenoord-supporters een opblaasbanaan langs het veld gegooid. De donkere spelers van de tegenstander van die avond repten meteen van racisme en dienden een klacht in bij de Uefa. Hoewel de club èn supporters verkondigden dat dit slechts een reclame-uiting was van de sponsor en dit later ook via onderzoek werd bewezen, was het kwaad natuurlijk al geschied en kreeg Feyenoords reputatie, ditmaal onterecht, weer een fikse deuk. Ook hierbij kun je dus stellen dat het gevoel van politieke correctheid de waan van het moment regeerde. 

 

Wanneer er kwetsende leuzen of racistische symbolen als hakenkruizen op deuren of ramen en dergelijke worden gekalkt, of mensen via post, e-mail of sociale media (Facebook, Twitter) afbeeldingen van bijvoorbeeld lynchpartijen uit de tijd van de slavernij krijgen toegestuurd, wordt het natuurlijk een heel andere kwestie. Vooralsnog zijn er, zolang ik mij kan heugen, nog niet zulke extreme situaties voorgekomen in het Nederlandse voetbal. In de betaalde of amateurtak. Er is in ieder geval nooit echt melding van gemaakt in de pers. In het buitenland ligt dat, helaas, anders. Er zijn inmiddels al, teveel, gevallen bekend van supporters van met name Atletico Madrid in Spanje en Inter Milaan in Italië die donkere spelers, zelfs van hun eigen club, zeer regelmatig racistisch benaderen in woord en daad. Dat dit vooralsnog niet of nauwelijks is voorgekomen in ons land is positief te noemen. En laten we daar met z’n allen waakzaam op blijven. Maar laat ook, en vooral, hysterie niet ons voetballeven regeren. Er moet altijd plaats blijven voor nuance.

 

Tot de volgende keer beste lezers! 

 

Peet's (Eredi) Visie van 05-11-2019

 

Deze column heeft lichtpuntjes alsmede pessimisme in zich. Want het gaat er bij de Rotterdammers van ‘Zuid’ als een wervelstorm te keer terwijl er in ‘West’ weer hoop mag worden gekoesterd dat het toch nog allemaal goed komt. En in Kralingen lijkt er een status quo te zijn ontstaan. Aan de Krommedijk in Dordrecht? Dat blijft een kwestie van pappen en nat houden.

Laten we beginnen in Dordrecht. Daar speelde de plaatselijk FC een potje om des keizer’s baard. Het leek nergens over te gaan. Heen en weer gepingel zonder uitschieters. Strijd zonder plan. Jammer voor trainer

 

Braga maar tegen Top Oss was er geen eer te behalen. De ploegen leken vooral te spelen om niet te verliezen. En dat was te zien. Dat er nog gescoord werd mag een wonder heten. Uiteindelijk keerden de kleine maar hondstrouwe supportersschare van beider clubs teleurgesteld huiswaarts. Eindstand 1-1.

 

Deed Excelsior het in Doetinchem beter? Nou gezien de 0-0 eindstand ben je geneigd te denken van niet, maar de ploeg van Moniz deed er toch echt alles aan om tegen De Graafschap de winst binnen te slepen. Maar strijdlust was niet genoeg om met 3 punten terug te keren naar Rotterdam. En dat is jammer, want de mannen ‘van Woudenstein’, die overigens nu alweer twee jaar in het Van Donge en De Roo

 

Stadion spelen, hebben zeker de ambitie om het toch echt beter te gaan doen en zeker weer te promoveren naar de Eredivisie. Maar goed, dat is voorlopig nog toekomstmuziek.

 

Nee, dan Sparta! Zij moeten zich, volgens mij, afgelopen zaterdag in droomland hebben gewaand. Binnen het half uur stonden de Spangenaren op voorsprong tegen PSV. Binnen het uur maakten de Eindhovenaren gelijk, maar twee minuten daarna (58ste minuut) kwam de ploeg opnieuw op voorsprong! Eigenlijk leek de buit al binnen voor de equipe van Henk Fraser, maar zoals wel vaker zwijnde de ploeg van Mark van Bommel en maakte in blessuretijd gelijk. En dan kun je je afvragen ‘was Sparta nou echt dermate goed of had PSV een off-day?’ Waarschijnlijk lag de conclusie ergens in het midden. Een beetje van beide dus. Niettemin, als Sparta deze slimheid en vechtlust vaker op het veld toont dan zit er nog genoeg perspectief in voor de oudste profclub van Nederland.

 

Feyenoord dan. Tja, Ik kan een heel boekwerk gaan schrijven over hoe de ooit zo trotse club met enkele vaderlandse voetbalprimeurs (1ste halve finale EC 1, 1ste EC 1, 1ste Wereldbeker) zwaar is afgezakt, maar dan wordt dat een zogeheten ’stoeptegel’ (lees= megadik koffie-tafelboek) en daar ontbreekt mij hier simpelweg de ruimte voor en, nog veel belangrijker, dan haakt u zeer begrijpelijk af. En dat wil ik natuurlijk niet.

 

En toch, wie objectief de geschiedenis van Feyenoord napluist vanaf 1974(!) valt meteen op hoe sporadisch de echte succesperiodes zijn geweest. De club is de afgelopen 45 jaar slechts 4 keer kampioen geworden. Stel dat tegenover het aantal landstitels van aartsrivaal Ajax, namelijk 18, en je schaamt je bijna. Die andere club van de ‘traditionele top drie’ zelfs 20 keer! Feyenoord is dan ook inmiddels gezakt van de tweede naar de derde plaats op de Eredivisie-lijst aller tijden (’slechts’ 15 titels) en dat lijkt definitief.

 

Is dat dan erg? Ja en nee. Nee omdat er altijd nog clubs zijn met nog veel minder landstitels (zoals bijv. stadsgenoot Sparta. Hun laatste kampioenschap dateert van 1959, dit jaar dus exact 60 jaar geleden), maar toch. Tot 1975 wedijverde Feyenoord en Ajax steevast om de titel en was er eigenlijk alleen sprake van een top-twee in het nationale voetbal. De rol van grootste concurrent van Ajax is nu al praktisch 40 jaar voorbehouden aan de club uit Eindhoven. En dat is gewoon ronduit triest.

 

Fast forward naar 2019 en in die situatie lijkt voorlopig nog geen verandering te komen. De resultaten van dit seizoen laten dat weer zeer duidelijk zien. Wie is daar debet aan? Eerst en vooral het bestuur natuurlijk. Er zitten te weinig mensen met echt verstand van zaken als het gaat om het runnen van een voetbalclub. Voorbeeld nummer een (in willekeurige volgorde): Omdat de mensen van het bestuur blijkbaar niet genoeg know-how hebben spelen ze paniek-voetbal en stellen ze, na het vertrek van Martin van Geel, een totaal onervaren man (op dat gebied althans) als Sjaak Troost aan als technisch directeur ad interim. Een noodoplossing dus. Die dus eigenlijk geen oplossing is omdat hij totaal niet blijkt te kunnen communiceren met de technische staf. Het Tapia-verhaal is daar een duidelijk voorbeeld van. Voorts stel je een trainer aan, Jaap Stam dus, die zijn eigen spelers meeneemt die niet of nauwelijks in het team lijken te passen. Voorts laat je een oud-sterspeler, Dirk Kuijt, een rol vervullen waar hij helemaal (nog) niet capabel genoeg voor is. Hij waant zich een heuse TD in de dop maar hobby’t met vriend en makelaar Rob Jansen vrolijk buiten de landgrenzen met bijvoorbeeld het (eventueel) kopen van voetbalclubs in Engeland. En dat terwijl hij ook de A1, het elftal onder 19, onder zijn hoede heeft! Er wordt hem dan nu ook verweten meer met zijn pleziertjes bezig te zijn (waaronder ook het spelen in teams van oud-spelers en voetbalvrienden) dan met zijn werk van coach van de jeugd. En dat de heren, Kuijt en Jansen dus, en passant ook medespelers bij Feyenoord aandragen die zich in de klanten-portefeuille van Rob Jacobs bevinden is, in mijn ogen althans, op zijn minst dubieus te noemen.

 

Maar goed, bij al deze randzaken zou je haast vergeten dat de club ook nog gewoon in de Eredivisie en Europa moet aantreden. Na het debacle bij Fortuna Sittard en de wanvertoning in Almelo tegen Heracles, moest de ploeg zijn volgende poulewedstrijd spelen in de Europa League. En je zou verwachten dat er tegen een Zwitserse (voetbal)dwerg als Young Boys geen eer te behalen valt en de ploeg een makkelijk avondje wacht. Maar niets is minder waar als de Rotterdammers zo in het mes lopen en met 2-0 (uit in Zwitserland dus) naar huis wordt gestuurd. En dan zegt Jaap Stam voor de draaiende t.v-camera’s dat er ‘goed is gespeeld’!

Het leek er vooral op dat hij hiermee zijn eigen onzekerheden mee wilde maskeren. En toen moest de uitwedstrijd tegen Ajax nog komen.

We hebben allemaal kunnen zien wat dat heeft opgeleverd. Het totale (voetbal)failliet van het eens zo machtige voetbalbolwerk aan de Maas verschrompelt tot een bange muis. Exit Jaap Stam, hij trok het boetekleed aan en de deuren van de Kuip achter zich dicht.

Entree Dick Advocaat. Als een ware wonderdokter moet hij nu een echte crisis zien te voorkomen. En zie daar! Uit bij VVV in Venlo was daar de winst: 3-0. Wel met als uitkomst dat bijvoorbeeld een weifelende Eric Botteghin (hij wilde tot vlak voor de wedstrijd afwachten of hij op tijd fit zou zijn na zijn blessure) zonder pardon opzij werd gezet als aanvoerder ten faveure van Steven Berghuis. Die prompt ook nog een doelpunt scoorde. De onverbiddelijke hand van ‘De kleine Generaal’ was hierin dus meteen zichtbaar. Fraai was het spel allerminst, maar de meer defensieve tactiek van de Hagenaar (Hagenees?) boekte meteen succes en op korte termijn (lees= tot het eind van dit seizoen) is dat wat nodig is om de club nog een respectabel aanzien te geven op de Eredivisie-ranglijst aan het eind van dit seizoen.

 

En het volgende seizoen? Daar is men blijkbaar toch ook al volop mee bezig want inmiddels is het bericht de wereld (althans, de Rotterdamse voetbalwereld) in gekomen dat het bestuur bezig lijkt te zijn met het losweken van Henk Fraser bij Sparta. Qua instelling, houding, voetbalvisie en uiteraard het spelersverleden in de Kuip van de ex-speler van de Rotterdammers van Zuid een goede zaak dunkt mij. Alleen jammer dat zijn net begonnen werk bij de stadsgenoot uit ‘West’ daarmee abrupt wordt afgebroken. Als het tenminste daadwerkelijk tot een overeenkomst komt tussen de spijkerharde maar technisch goede verdediger van weleer en Feyenoord. We zullen het spoedig weten.

 

Tot de volgende keer beste lezers!

Peet's (Eredi) Visie van 01-10-2019

 

Het is toch wel jammer dat je als supporter van een BVO (Betaald Voetbal Organisatie, dit even voor de duidelijkheid) uit de regio Rijnmond, en op Voorne Putten zijn er daarvan genoeg, je nooit echt op lange termijn van succes kan genieten. Het blijft wisselvallig hoe Feyenoord, Sparta, Excelsior en FC Dordrecht presteren. 

 

Om nou eens met die laatstgenoemde club te beginnen: Het leek er dit keer echt op dat ze de drie punten, uit bij (FC-)Almere City, mee terug naar de Krommedijk zou nemen. Sta je als elftal tot aan ongeveer driekwart van de wedstrijd met 2-0 voor…… om uiteindelijk met 3-2 nat te gaan! Zo schiet het natuurlijk nooit op in het, ja daar komt weer zo’n beschamend lelijke naam, Riwal Hoogwerkers Stadion (wat je er toch niet allemaal voor over moet hebben om sponsors tevreden te stellen). Het is echt te hopen dat dit soort wedstrijden in de toekomst WEL gewonnen worden door de manschappen van trainer Claudio Braga. Anders wordt het een ware lijdensweg voor de trouwe supporters in de stad van de beroemde Van der Gijpen (Cor, Rene en wijlen Wim, Janus en Freek). 

 

Dan naar Rotterdam. Spangen in dit geval. De rood-witten in Het Kasteel spelen bij vlagen echt leuk, attractief voetbal, maar ik heb zo het idee dat er af en toe wel eens wordt vergeten dat er ook nog gewonnen moet worden. Dat bleek maar weer eens het geval in Sittard. Daar in Limburg konden de mannen van Henk Fraser dit keer echt geen potten breken op bezoek bij Fortuna. En dat is spijtig want met de komst van de oud-verdediger van o.a Feyenoord EN Sparta als trainer is er ook een vurig verlangd nieuw elan en brandende ambitie de poorten van de 131-jarige club (oudste profclub van het land, ik zeg het nog maar eens) binnengekomen. Laten we hopen dat die tomeloze energie van good old’Henk een keer beloond gaat worden. De rood-witten keerden huiswaarts met een bloedeloze 0-0.

Dat 2de elftallen tegenwoordig ook acte de présence mogen geven in de KeukenKampioen-divisie, daarover heb ik op deze plek al eerder mijn mening geuit, Goed, het is een gegeven. Punt. Aldus geschiedde afgelopen weekend (vrijdag de 27ste om precies te zijn) toen Jong PSV moest aantreden op Woudestein (Kralingen, Rotterdam) tegen Excelsior. De landelijke jeugd van de Eindhovenaren deed en doet het al jaren behoorlijk goed in de desbetreffende competities (spelers daarvan komen dus ook regelmatig eerst in het 2e van de desbetreffende club terecht alvorens aan te treden in de hoofdmacht) maar de eerste divisie,

 

de KeukenKampioen-divisie dus, is klaarblijkelijk toch een graadje moeilijker. Dat was duidelijk te merken, want de manschappen van Ricardo Moniz walsten zowat over de Brabanders heen. Als het elftal altijd zo zou spelen dan kunnen ze, in tegenstelling tot wat ik in mijn vorige column beweerde toch weer betrekkelijk snel terugkeren in s’lands hoogste betaald voetbal-afdeling. Laten we het hopen. 5-2……wat een uitslag!

In de Kuip is het dit seizoen echt een geval van ‘Jantje huilt, Jantje lacht ‘ (dat zou zomaar op oer-feyenoorder Boskamp kunnen slaan!) want smalende nederlagen worden afgewisseld met klinkende overwinningen.

Donderdag de 26ste september was het natuurlijk 1 groot tranendal. De spelers van Jaap Stam bakten er werkelijk helemaal niets van tegen het Alkmaarse AZ. Ze leken zich wel volkomen krachteloos over het veld te bewegen, zo weinig fut zat er in. De meest creatieve speler bij de Rotterdammers ‘van Zuid’, Steven Berghuis, was het toonaangevende voorbeeld van de onmacht van Feyenoord. Zijn onnodig harde overtreding op Teun Koopmeiners in de 45ste minuut illustreerde het volledige gebrek aan een goed doordacht spel-idee en wedstrijdplan. De Kuip-bewoners gingen er dan ook met boter en suiker in met een schandelijke 0-3 als eindresultaat.

 

Hoe anders was het afgelopen zondag, opnieuw in de Kuip, tegen FC Twente. Waar Steven Berghuis tegen AZ volledig over de schreef ging met dus een onnodig harde tackle (onbestraft typisch genoeg, maar rood zou hem alsnog boven het hoofd kunnen hangen als de tuchtcommissie de beelden nader gaat beoordelen) was hij nu de gevierde man vanwege zijn openingsgoal in de 6de minuut. Ook de vaak zeer kritisch bekeken Sam Larsson (hij heeft nog steeds niet zijn zijn SC Heerenveen-niveau gehaald volgens velen) liet dit keer positief van zich horen en werd met 2 doelpunten man van de wedstrijd bij de Rotterdammers. De inmiddels niet meer zo afgeladen Kuip (‘slechts’ 32.000 toeschouwers, naar Feyenoord-maatstaven van de afgelopen jaren best weinig) kon eindelijk weer eens echt uitbundig juichen. Maar het huidige houtje-touwtje beleid bij club van legendes als van Hanegem, Moulijn en Puck van Heel (wie kent ‘m heden ten dage nog?) garandeert nou niet bepaald succes voor de lange termijn. Een sterke leider met duidelijke toekomstvisie zou zeer welkom zijn ten burele van de eerste Nederlandse EC 1 -en Wereldbeker-winnaar. Rentree voor de GKL (Grote Kale Leider), Jorien van den Herik? Hoogstwaarschijnlijk niet, maar zo’n type zou zeer welkom zijn. Vergeet niet dat hij, voordat hij door onwetende domoren zoals bepaalde groepen supporters en de destijds zogezegde ‘coup-plegers’ als Hans Blankert en zelfs club-iconen als Gerard Kerkum de Kuip zowat uit werd gejaagd uitstekend beleid heeft gevoerd in mijn optiek. Met 8(!)hoofdprijzen onder zijn bewind. De fans weten welke, zoekt u het maar op. Maar voorlopig blijft dat nog toekomst-muziek. Eerstvolgende wedstrijd: FC Porto voor de Europa League. Een hele zware dobber denk ik zo. Duimen maar! Tot de volgende keer beste lezers en lezeressen!

Peet's (Eredi) Visie van 20-09-2019

 

“De staat van het betaald voetbal in onze regio”

Zo zou de kop kunnen zijn van waar ik het eens over wil hebben. Want eerlijk is eerlijk, het houdt allemaal niet over. Kwalitatief is het uiterst pover wat de BVO’s uit respectievelijk Rotterdam en Dordrecht laten zien.

Wie gisterenavond Feyenoord heeft zien worstelen tegen het toch ook uiterst matige Glasgow Rangers kan het toch moeilijk met mij oneens zijn dat de Rotterdammers van ‘Zuid’ schromelijk tekort schieten.

 

Waar twee jaar geleden er nog flink werd geroemd over de onverzettelijkheid (toch altijd al tot het DNA van de club behorend) en de saamhorigheid in de wil tot winnen is er nu alleen nog maar een haast apathische berusting in het onvermogen van de selectie van de dit jaar aangestelde trainer Jaap Stam. Dat de voormalig vedette van o.a. PSV, Manchester United en AC Milan (of Milaan zo je wil) nog vrij onervaren is, met slechts Reading en PEC Zwolle op zijn cv, is een gegeven. Maar je kunt hem in dit verband eigenlijk nauwelijks verantwoordelijk houden voor de erbarmelijke resultaten in de afgelopen weken. Vele gelijkspelen, verliespartijen en een enkele gewonnen wedstrijd maken duidelijk dat vooral het bestuur heeft gefaald in hun beleid. Kersvers aangesteld (interim) technisch directeur Sjaak Troost (oudgediende bij de club in tig hoedanigheden) lijkt ook al niet de juiste man voor die functie. Tekenend hierin is de soap rondom Renato Tapia. Ook de nieuw gekomen spelers, op misschien de op het oude nest teruggekeerde Leroy Fer na (ja, want zelfs de eveneens weer ‘thuis’ gekomen Rick Karsdorp kan mij nog steeds niet overtuigen). Dat er geen duidelijke leider bij BVO Feyenoord is, doet de uitstraling van de club ook al geen goed. Het opzichtige kansloze gehengel naar Rotterdammer en supporter Robert Eenhoorn voor de functie van algemeen directeur doet vooral amateuristisch en hopeloos aan. Tijd voor alweer een stevige bezem door de club? De volledige macht aan ‘De vrienden van Feyenoord’ en het daarmee buitenspel zetten van de RvC (Raad van Commissarissen)? Lijkt mij ook niet echt bevorderlijk voor de rust binnen de club. De tijd zal het leren.

 

Voor Sparta en, inmiddels helaas een divisie lager, Excelsior kennen op dit vlak geen problemen. Bij beider clubs staat de bestuurlijke organisatie als een huis. Sportief daarentegen is het huilen met de pet op. Dat Sparta is gepromoveerd naar de Eredivisie is natuurlijk hartstikke mooi voor de oudste profclub van het land maar ze lijken toch duidelijk een maatje te klein voor de Eredivisie. Ondanks dat iedereen het erover eens is dat

oud-Spartaan (en ex-Feyenoorder) Henk Fraser wel degelijk de kwaliteiten bezit om met de ‘Kasteelheren’ weer mooie tijden tegemoet te gaan, laat zich dat nog niet vertalen naar evenredige resultaten op het veld.

 

En dat is jammer want de veelgeroemde jeugd-opleiding van de Spangenaren beschikt doorgaans over genoeg kwaliteit om van waarde te kunnen zijn voor de hoofdmacht en zodoende de club opnieuw op te stuwen naar hopelijk glorieuze momenten. Laten we het hopen! En zou dat ook mogelijk kunnen zijn voor de club uit Kralingen? Sinds het vertrek van voorzitter Simon Kelder is de club een spraakmakend en gezichtsbepalend boegbeeld armer. En dat is jammer. Dit lijkt op de een of andere manier ook af te stralen op het spel van de mannen op Woudestein. Het ziet er allemaal net wat minder sprankelend en spannend uit dan voorgaande seizoenen. Maar wie weet, misschien kan Ricardo Moniz het tij doen keren. Maar in alle eerlijkheid zie ik de ‘club van oud papier’ niet snel terugkeren in de Eredivisie. Daarvoor presteert de club te wisselvallig en is de selectie kwalitatief gezien niet sterk genoeg. 

 

Over FC Dordrecht kan ik kort en duidelijk zijn. De club aan de Krommedijk is zelfs in de KeukenKampioen-divisie niet meer dan een marginale rol toebedeeld. En dat is eigenlijk al jaren zo. Als je uiteindelijk ambitieuze voetbaldieren als Marco Boogers (kortgeleden) en bijvoorbeeld Han Berger (een stukje verder terug in de geschiedenis van de club) gedesillusioneerd

de poort zien uitlopen dan kan je niet anders concluderen dat er al veel te lang een wanbeleid wordt gevoerd. En dat is gewoon jammer, want een prachtige stad als Dordrecht verdient gewoon een volwaardig presterende

 

club in het betaalde voetbal. En nee, een kampioenschap in eerste- danwel eredivisie is dan geen voorwaarde. Natuurlijk niet. Maar wat zou het leuk zijn als FC Dordrecht een constante factor zou kunnen worden in de middenmoot van de KeukenKampioen-divisie! We kunnen alleen maar hopen dat het er ooit nog van komt.

Ten slotte: hoe kan het toch dat een regio met, cijfermatig gezien, misschien wel het grootste potentieel aan voetbal-liefhebbers en -beoefenaars zo matig presteert in het landelijke voetballeven? Professioneel en op amateur-gebied. Waar de clubs uit Rotterdam vroeger een bepalende rol speelden lijken ze enkel nog maar te figureren. Natuurlijk staat of valt een goed beleid van de desbetreffende voetbal-organisaties (clubs, bonden) hierbij. Dat is duidelijk. En daar lijkt het in de afgelopen jaren flink aan te schorten. We kunnen alleen verwachtingsvol uit blijven kijken naar betere tijden. Ik wens iedereen nochtans veel plezier op, naast en rond het voetbalveld. Tot de volgende keer. 

Peet's (Eredi) Visie van 03-08-2019

 

Feyenoord voorbereiding was tegen de amateurclubs voorspel(grote en kleine winstpartijen), tegen grotere tegenstanders geen het op z’n zachts gezegd niet al te best. Denk aan de wedstrijd tegen het Engelse Southampton. Toch geen echte grootmacht in de Premier League maar Rotterdams hoogst genoteerde profclub kon er geen enkele vuist tegen maken. Tel naast de blijkbaar toch iets teruglopende populariteit van de Kuip-bewoners(zo als het er nu naar uit ziet 31.000 seizoenkaarten verkocht, duizend minder als vorig seizoen)daarbij op de perikelen rondom het bestuur(vertrek van algemeen directeur Jan de Jong en technisch directeur Martin van Geel) en spelers (gehuurde Clasie naar “concurrent….AZ! Tony Vilhena naar Krasnodar en Berghuis ’geflirt' met PSV) en je kunt niet echt spreken van een fijne rustige voorbereiding. De nieuwe spelers zijn nou echt ook niet spectaculair te noemen al is de terugkeer van ‘kind van de club’ Leroy Fer misschien wel een versterking. Genoeg ervaring opgedaan in het buitenland dus.....we gaan het zien! 

 

Fraser hoopte wat ‘zijn’ Sparta betreft op zinvolle versterkingen maar voorlopig nog wat mager al zijn daar ook wat ‘verloren zonen’ weer terug gekeerd. Dat Royston Drenthe geen contractverlenging kreeg aangeboden was te verwachten. Zijn enthousiasme werkte soms zeer aanstekelijk bij medespelers maar uiteindelijk bleek zijn rendement toch te laag. En dus, ook gezien zijn leeftijd, was de uitkomst over eventueel verder voetballen bij Rotterdams’ (en zelfs Nederlands’) oudste profclub duidelijk. Hij probeerde zijn heil te zoeken bij....

 

Excelsior. Maar dat bleef bij een flirt. De liefde werd door de Kralingers duidelijk niet beantwoord. Misschien weer verder als professioneel pokeraar dan maar Royston? Excelsior heeft overigens genoeg aan het hoofd om zich daar verder druk over te maken. De club heeft na de degradatie uit de Eredivisie genoeg werk aan de winkel om dit seizoen te proberen weer aan te haken in de KeukenKampioen-divisie en zodoende weer promotie af te dwingen. Hetzij via een titel danwel door promotie/degradatiewedstrijden. O ja, daarvoor gebruiken we tegenwoordig de Engelse term Play-off voor...pfff. De ploeg van Amsterdammer Ricardo Moniz, is in ieder geval niet te benijden. Weinig financiële mogelijkheden qua spelers-budget en qua accommodatie zou Woudestein ook wel aan vernieuwing toe zijn. Nou ja, wat blijft is het handjevol(goed, best wel iets meer) trouwe supporters wat de sfeerloze tribunes bevolken.

 

Over FC Dordrecht valt er gewoon weinig nieuws te vermelden. Helaas. Of het moet zijn dat tijdens de Open Dag(vandaag 3 Augustus) de Krommedijkers met maar liefst 5-3 wonnen van (Jong) Norwich City! Toch een opsteker zo vlak voor de competitie. Dat biedt misschien enig perspectief voor het nieuwe voetbaljaar.

 

Al met al wordt het hopelijk weer een enerverend seizoen.

Tot de volgende keer!

Peet's (Eredi)Visie 06-06-2019

 

Ja het heeft even geduurd, maar hier is dan weer een nieuwe column van uw ‘voetbal-analist’ van SOVP!

 

Tja, wat kunnen we nog zeggen van het afgelopen seizoen betreffende Feyenoord, Sparta, Excelsior en FC Dordrecht?

 

Voor Feyenoord werd al gauw duidelijk dat serieus meedoen in de jacht op de landstitel er niet inzat. Daarvoor speelde de ploeg van de afscheidnemende coach Giovanni van Bronkhorst

te wisselvallig. Sommige spelers die in het kampioenseizoen 2016-’17 nog wel enigszins onopvallend konden meedraaien, omdat andere medespelers veel meer uitblonken en zodoende

veel meer aandacht genereerden, moesten nu in volle het licht van de schijnwerpers die op hen gericht waren de kar trekken. En tegen die taak simpelweg niet waren opgewassen. 

 

Daar tegenover stonden dan weer spelers, die wel de kwaliteiten hadden om het voortouw te nemen, maar zichzelf op hun beurt weer schromelijk overschatten en qua spel dingen gingen doen die zij niet of nauwelijks beheersten. Dit had uiterst rommelig en kwalitatief pover spel tot gevolg, waarbij het resultaat heilig werd verklaard zonder nog aan de amusementswaarde voor het hondstrouwe publiek in de Kuip te denken. Wat uiteindelijk juist tot gevolg had dat de selectie zeer matig presteerde.

 

Dat diezelfde supporters hier op een gegeven moment schoon genoeg van hadden, lieten de lege plekke in het normaal zo bomvolle stadion aan de Maas duidelijk zien. Ternauwernood wisten de spelers tegen het einde van dit miserabele seizoen nog de derde positie te behalen om zo de supporters nog ietwat tevreden te stellen. Was de chemie tussen de spelers onderling en tussen spelers en coach uitgewerkt?

 

Van Bronkhorst had die conclusie wel, denk ik. Hij is er dan ook mee opgehouden zoals u weet. Met in zijn bagage toch maar mooi vijf prijzen. Dat had alleen van mij (en de meeste supporters met mij neem ik aan) een JC=schaal minder en een landstitel meer mogen zijn. Enfin, we zullen zien of de nieuw aangetrokken trainer Jaap Stam voor nieuw elan kan gaan zorgen.

 

Voor Excelsior was na vijf jaar Eredivisie de koek nu echt op. De ploeg ontbeerde gewoon te veel echte kwaliteit in de breedte om het nog langer in ‘s lands hoogste bv-competitie vol te houden.

En dat is jammer want de ploeg speelde bij vlagen zeer frivool, attractief en aanvallend spel.

 

Hoogtepunt in die vijf jaar voor mij persoonlijk? De 3-0 winst op 7 mei 2017 op Feyenoord, in eigen huis op Woudestein in Kralingen. Daardoor moesten de Rotterdammers van ‘Zuid’ hun eindwinst in de competitie nog een week uitstellen en werden de Kuip-‘bewoners’ pas op 14 mei, exact de laatste speeldag, kampioen. Excelsior had voor even de totale sympathie van het ganse land. Nu breekt dan weer een hopelijk niet al te lange periode aan (in ieder geval 1 seizoen uiteraard) in de krochten van de vaderlandse betaald voetbal-hel, De KeukenKampioen-divisie! Brrrr…. Of ben ik nu veel te negatief?  

 

Sparta dan. De oudste profclub van het land heeft een uiterst merkwaardig seizoen achter de rug. Lange tijd op weg naar het kampioenschap in de Keuken….nou ja, tweede bv-divisie, kreeg de ploeg halverwege opeens te kampen met een flinke inzinking. Nieuwbakken trainer moest flink aan de bak om de ‘jonkheren’ van het Spangense Kasteel weer gemotiveerd te krijgen. Maar de oud-speler van de club van Bok de Korver, Rinus Terlouw, ‘Tinus’ Bosselaar en ook Wim van der Gijp (de vader van René) kent het klappen van de zweep en wist precies die gevoelige snaar te beroeren waardoor het geloof in eigen kunnen kwam bovendrijven en zij zich nog net op tijd herpakten om de strijd voor promotie met vereende krachten weer op zich te nemen. De titel was niet meer haalbaar (die ging naar FC Twente) maar in de na-competitie lagen de kansen. Ook die strijd was loodzwaar en leek uit hun handen te glippen, maar in de even onvoorstelbare als heroïsche tweekamp met De Graafschap kwamen de Rotterdammers uit ‘West’ toch als overwinnaar over de streep en was zodoende Eredivisie voor het komende jaar (na een seizoen afwezigheid) veilig gesteld. Kan de traditie-club het nu een aantal seizoenen langer volhouden? We gaan het meemaken. Duimen maar.

 

Claudio Braga is niet te benijden. De Portugees die bij zowel Sparta, Feyenoord als Excelsior actief was, is nu hoofdtrainer bij FC Dordrecht. Steevast een club die onderaan de tweede betaald voetbal-divisie van ons land bungelt.

 

Ook afgelopen seizoen kwam hier geen verandering. Ook de komende jaren zal de club aan de Krommendijk hierin slechts figureren. En toch is dat jammer. Zo’n jaar of tien geleden trad Marco Boogers vol ambitie aan als trainer om later door te schuiven naar de positie van technisch directeur. Met het door hem uitgestippelde beleid leek de club flinke stappen te gaan zetten naar een betere klassering in de, oké daar komt tie weer eens voorbij, KeukenKampioen-divisie. En, wie weet, om ooit weer eens te promoveren naar de Eredivisie om aldaar weer te mogen aantreden tegen de traditionele top drie oftewel Feyenoord, Ajax en PSV.

Helaas, na hevige onenigheid, vertrok op een gegeven moment Marco Boogers bij de club. En met hem een hoop realiseerbare ambitie, structurele vastigheid in voetbaltechnisch beleid en de hoop (voor jaren?) om aan te haken bij de subtop in, in ieder geval de Keuken……. (wat een vreselijke naam is het toch)-divisie. De supporters rest voorlopig niets anders dan weg te dromen bij de tijden van weleer toen, bijvoorbeeld in beginjaren 1990, leuke wedstrijden werden gespeeld in De Kuip, De Meer en op Het Kasteel met culthelden als Harry van der Laan en Hans Kraay Junior. En de club zelfs talenten voortbracht als Erroll Refos, Dean Gorré en Amsterdammer Orlando Trustfull (die laatste had overigens zijn opleiding genoten in de jeugd van Ajax). Wat rest is hopen op en duimen voor betere tijden.

 

Met deze column neem ik afscheid van dit afgelopen voetbalseizoen. Benieuwd of het nieuwe net zo meeslepend en bij vlagen dramatisch meeleven wordt als in 2018-’19. Op naar de ontknoping in 2020!