Heel erg lang stond deze dame in de bovenste regionen van onze ranglijst om een keer te mogen interviewen. SportopVoornePutten onderhield op diverse manieren contact met deze proftennisster uit Nissewaard. Vanwege haar drukke reis en speelschema kwam het er niet van om een afspraak te maken. Op zaterdag 14 maart 2020 was het dan toch gelukt. Een gesprek met Lesley Pattinama Kerkhove in de studio van LINQ Media te Spijkenisse.
De setting kunt u zich een beetje voorstellen, ondanks het feit dat we de hand van Lesley en haar man Edinho, ontzettend leuk dat hij meegekomen was, graag van harte wilden schudden (uitbundig dat we waren), leek het ons wijzer dat niet te doen en bleef het bij een zeer gerespecteerde ellebooggroet. Ook weer niet te hard, Lesley moest immers niet geblesseerd raken.
Misschien onbewust, maar de fijn zittende stoelen bij LINQ werden zo’n anderhalve meter van elkaar geplaatst, net ver genoeg om elkaar nog te kunnen horen. Edinho was neergeploft op de bank en zat quasi nonchalant op zijn telefoon te kijken, maar wilde eigenlijk niets missen van het gehele gesprek. Hij vond het volgens mij leuk om af en toe betrokken te worden. Redacteur Jack Holten met de laptop in de aanslag, Patrick Buys in de stoel waarin hij helaas, altijd, moet zitten en Marcel van den Nieuwendijk met de laatste keus aan rijdende stoelen, we waren er klaar voor.
Zonder enige twijfel wilden we een al tijden bestaand misverstand uit de weg helpen en dat is waar Lesley nu precies vandaan komt. Diverse media hebben het de afgelopen jaren over de Zeeuwse tennisster, ze zou uit Goes komen, sommigen praatten weer over die uit Zuid Holland en anderen, waaronder wij, weten haast zeker te weten dat ze uit Spijkenisse komt.
"Ik zal aan al jullie onzekerheid een einde maken", zegt Lesley. "Ik ben geboren en getogen in het mooie Zierikzee. Mijn ouders hadden en hebben daar een kledingzaak en zijn enorm bekend bij de mensen op Schouwen Duiveland en ver daarbuiten. De Blauwe winkel is al jaren een begrip en is gevestigd op het Havenplein, midden in het centrum van Zierikzee. In mijn jeugd bleef vader in de winkel. Hij moedigde mijn moeder, mijzelf en mijn jongere zus Romy enorm aan om te doen wat wij wilden doen. Hij zelf runde de winkel en omdat ik op mijn vierde al met een tennisracket in de handen stond, ging mijn moeder, vanaf dat moment, overal mee naartoe. Ik ben ze tot op de dag van vandaag nog dankbaar voor alle steun en motivatie die ik van hen heb gehad."
Jeugdig talent
"Ik werd vrij snel lid van LTC Zierikzee (ben nu erelid van de club) en sloeg de ballen alsof het mijn lieve lust was. Ons leven draaide inmiddels helemaal om tennis. Mijn 6 jaar jongere zusje, Romy, ging op een gegeven moment ook tennissen. We waren, als gezin, tennis minded kun je wel zeggen. Op mijn zevende jaar mocht ik een soort van ‘voorspelen’ voor de KNLTB, de tennisbond. Ik was hen al eerder opgevallen, maar toen ik Zeeuws kampioen onder de 10 en onder de 12 werd, had men nog meer belangstelling. Zo ging ik twee keer in de week bij de bond trainen en speelde ik in de zogenaamde toernooien met een K4, K3 en K2 ranking. Ik speel het liefst op hardcourt."
"Op mijn twaalfde ging ik naar het Thorbecke Lyceum in Rotterdam. Mijn leven was geheel gewijd aan tennis. Ik keek op naar idolen als Roger Federer en Kim Clijsters. Ik kon gelukkig meerijden met een kennis van mijn vader, die reed iedere dag op en neer van Zierikzee naar Rotterdam. Op Thorbecke had ik van 08.00-10.00 uur training, kreeg tussen 11.00 en 15.00 uur les en van 15.00 tot 17.00 – was het weer trainen geblazen. Als ik heel eerlijk ben, behoorde ik tussen mijn twaalfde en veertiende jaar niet echt tot de top van Nederland. Ik wilde dat natuurlijk wel, deed daar alles voor, maar het lukte net niet. Het tennis was altijd uit vrije keuze, ik deed het met veel plezier en er was geen opgelegde druk van ouders of derden ofzo. Je ziet nu wel eens dat kinderen echt moeten omdat de ouders het belangrijk vinden en doordrukken, bij mij was dat totaal niet zo."
"Mede door de goede begeleiding van Niels Stemerdink, de bond en mijn toenmalige club Victoria in Rotterdam, ging het steeds beter met mij en mijn spel. Ik was toen zestien en behoorde inmiddels tot de Top 5 van Nederland. Zo zat ik van maandag tot en met vrijdag intern in Almere en trainde ik met andere toppers als Arantxa Rus en Richel Hoogenkamp en bij de mannen Thiemo de Bakker. Ik mag wel zeggen dat ik tot een bijzonder lichting behoor. Door de goede resultaten mocht ik veel met de KNLTB jeugd meereizen en aan alle Jeugd Grand Slams meedoen. Het hoogtepunt was de Finale Dubbel op Roland Garros met Arantxa Rus. Een droom kwam uit. Ik kan nu bijna nog niet beschrijven hoe dat voelde en ik was euforisch. Ik maakte alles toch wel heel bewust mee en die periode is achteraf gezien wel mijn mooiste ooit geweest. Ik vind de huidige periode ook heel mooi hoor, maar ik heb het idee dat ik toen meer kon genieten."
De doorbraak
"Mijn definitieve doorbraak kwam in 2011. Ik was toen 19 en werd Nederlands kampioen in het enkelspel bij de Masters in Rotterdam. Later werd ik ook Nederlands Kampioen op het NK in Amstelveen. Alles is toen in een stroomversnelling geraakt. Ik ging steeds meer toernooien spelen en reisde over de gehele wereld. Vaak deed ik dat alleen en ik moet zeggen dat het vaak een hele opgave was. Dan heb ik het over het reizen zelf hoor. Vaak als ik op de plaats van bestemming was aangekomen en de eerste trainingsballen waren geslagen, was ik er weer helemaal klaar voor."
Heb je het idee dat je er iets voor moet laten, hoe ga je om met het topsporter zijn?
"Ik moet best wel gedisciplineerd leven. Zo heb ik weinig sociale contacten. Als gezegd ben ik dit weekend voor het eerst sinds lange tijd weer thuis in Nederland. Ik mis het thuis zijn best wel. Er moet een juiste balans zijn tussen rust, eten en regelmaat. Ook ga ik nagenoeg niet stappen en of naar feestjes. Dat mis ik op zich niet zo hoor. Ik volg een sportdieet, waarbij ik erg goed op mijn voeding let en op moet passen tijdens het reizen. Soms neem ik ook mijn eigen voeding mee, naar Egypte doe ik dat bijvoorbeeld."
Wie denkt dat Edinho inmiddels in slaap was gevallen op de comfortabele bank van de omroep, heeft het helemaal mis. Met gespitste oren en scherpe opmerkingen, weet hij zijn vrouw bij te staan en daar waar er aangevuld moet worden, vult hij met liefde aan. Zo vertelt hij over zijn, aflopende voetbalcarrière, die ooit bij Deltasport begon en via Feyenoord, NAC, Leonidas en SCO’63 nu weer bij Deltasport Vlaardingen lijkt te eindigen. Ook tennist hij graag met broertje Jordão, maar nog liever reist hij natuurlijk met Lesley mee. Ze komen samen het liefst in Australië. Voor Lesley tijdens de Jeugd Grand Slams al het mooiste toernooi. Ze denkt daar nu nog steeds zo over. Lesley: "Het is zonder de andere toernooien tekort te doen, het best georganiseerde toernooi in de wereld. De Aussies maken er voor iedere deelnemer een feest van. Je voelt je enorm gewaardeerd. Van de trainingsbanen, de kleedkamers en de rest van de accommodatie, het is top. Uiteraard is de cultuur en de schoonheid van het land erg mooi, ik kom er erg graag. Edinho zet ook altijd een dikke streep in zijn agenda voor het toernooi van Flushing Meadows in New York. Daar wil hij ook altijd bij zijn, hij vindt het daar zeer bijzonder. Lesley zelf kan ook genieten van Wimbledon. Uiteraard, wie niet. Al moet ik zeggen dat je daar voor de kwalificatie naar een nabij gelegen park moet. Het lijkt dan niets met het Hoofdtoernooi te maken te hebben. Natuurlijk is Wimbledon Park uitzonderlijk mooi. Ik behaalde er vorig jaar het hoofdtoernooi en was de koning te rijk."
Wat zijn eigenlijk de hoogtepunten in je carrière?
"Eigenlijk teveel om op te noemen. De dubbelwinst op WTA van Luxemburg. Nederlands Kampioen in 2011. Mijn overwinning in de FED Cup op tijger Samantha Stosur en de overwinning in de dubbel met Demi Schuurs tegen Serena en Venus Williams. Verder kwalificeerde ik mij in 2018 voor het eerst voor het US Open hoofdtoernooi en heb ik elke Grand Slam in de dubbels gespeeld."
Hoe bepaal je normaal gesproken het speelschema voor een jaar?
"In december begint de voorbereiding voor het nieuwe jaar. Je hebt natuurlijk de vier Grand Slams, hier bouw je alles om heen. Je houdt dan natuurlijk rekening met je fysieke gesteldheid en de financiële mogelijkheden. Helaas heb ik geen sponsoren en moeten wij alles zelf bekostigen. De eerlijkheid gebied te zeggen dat ik mijn energie altijd in het tennis heb gestopt. Dat maakt mij het gelukkigst en als ik nu zie wat de resultaten zijn, is het dus niet voor niets geweest."
Spijkenisse
Sinds vier jaar wonen Lesley en Edinho samen in Spijkenisse. "Ik woon in Spijkenisse", zegt Lesley, "maar ik ben er haast nooit. Het hele jaar door reis ik en het komt maar zelden voor dat ik in, zo moet je het geloof ik nu noemen, Nissewaard ben."
Lesley vervolgt: "Edinho vroeg me of ik met hem wilde samen wonen en zo ja was er natuurlijk de vraag waar we dat zouden gaan doen. Omdat ik normaal gesproken nog elke dag in Amstelveen ben, was Zierikzee geen optie. Ik train met de KNLTB in Amstelveen. Ben dus fulltime terug bij de bond. Met bondscoach Roel Oostdam en conditietrainer Hans Kroon werken we aan mijn conditie en aan nog betere resultaten. Zo heb ik elke dag twee keer conditietraining, met om 10.00 uur uitgebreide warming up of fysieke training, van 11.00-13.00 uur tennis, van 13.00 tot 14.30 uur lunch en van 14.30 tot 16.30 uur fysieke training."
Spijkenisse was dus, logistiek gezien, verstandiger?
"Inderdaad. Vorig jaar werd het sprookje nog mooier voor het happy couple. Nadat Edinho op een prachtig en zonnig Hawaii Lesley ten huwelijk had gevraagd, trouwden zij op het prachtige Slot Moermond in Renesse. De setting en locatie was prachtig, we waren er klaar voor. Alles was, het was immers juli, in de buitenlucht gepland. Na het wakker worden en opstaan, bleek de regen met bakken uit de lucht te komen en leek de wedding letterlijk en figuurlijk in het water te vallen. De weergoden waren de beider families uiteindelijk toch goed gezind. Het klaarde snel op en zo werd het alsnog een stralende dag."
"Of dit een voorbode was, weten we niet, maar feit is wel dat Lesley, een week na de bruiloft, haar eerste ITF toernooi van het jaar won. In Woking, Engeland. Ze flikte dit kunstje nog twee keer in Hua Hin, Thailand, waardoor het aantal gewonnen ITF toernooien in het enkelspel op een totaal van 8 staat. In het dubbelspel staat dit totaal op maar liefst 16! Op de vraag of we hiermee kunnen concluderen dat Lesley een dubbelspel specialiste is, antwoord ze volmondig nee. Ik focus me toch graag op het enkel hoor. Vind het dubbelspel een zeer welkome aanvulling op mijn algehele spel. Je leert toch meer aan je techniek werken en de partners kunnen je sterker maken en tips en tricks meegeven. Ik kan oprecht zeggen dat het vele dubbelen mijn enkelspel verbeterd heeft."
De FED Cup
Je was in de race om in het dubbelspel uit te komen met Demi Schuurs tijdens de laatste Fed Cup wedstrijd?
"Ik behoor sinds 2014 tot de groep Dames die voor ons land uit mogen komen in de Federation Cup. Ik vind het een geweldige eer om dit te mogen doen. Mijn eerste keer was in 2014, ik was toen door coach Paul Haarhuis, het was ook zijn eerste keer, gevraagd mee te doen in Boedapest, Hongarije. Sindsdien heb ik er haast onafgebroken bijgezeten. De top zit zo dicht bij elkaar, dat de keus voor de bondscoach best lastig is. Paul belde op met de vraag of ik beschikbaar was en zo zat ik er nu in Den Haag opnieuw bij. Het was des te mooier, omdat het in eigen land uitkomen nog specialer is. Normaal gesproken ben je natuurlijk geheel op jezelf en eventuele trainer aangewezen. Tijdens zo’n week op elkaar. Je maakt elkaar sterker, het sparren is leuk. Ja, het zag er heel even naar uit, dat ik het dubbel mocht spelen. Mijn god wat was het spannend. Na twee dagen was de tussenstand 2-2 en het dubbel moest de beslissing brengen. Paul koos voor Kiki en Demi, een in mijn ogen terechte keus. Ik stond tijdens de training veel op de baan met Kiki Bertens en merkte dat zij gewoon in uitstekende vorm was. Dat bleek in de wedstrijd ook. We stonden de gehele tijd voor, maar wisten de winst uiteindelijk niet te pakken. De teleurstelling was zo ontzettend groot. Je voelt mee als een team. Ik zat er mentaal ook even doorheen, net als de andere meiden. We hadden echt even nodig om de klap te verwerken. De wedstrijd, half april tegen China, is om bekende redenen ook afgelast."
Dat het weekend met de andere dames je sterker had gemaakt, bleek vrij snel?
"Ik reisde af naar Lyon in Frankrijk voor het toernooi aldaar. In de single werd ik uitgeschakeld door de sterke Slowaakse Victoria Kuzmova. In het dubbel, wist ik haar, samen met Bibiane Schoofs te verslaan. We bereikten de finale zelfs! Nadat we twee ijzersterke wedstrijden hadden gespeeld, lieten we het in de finale erg afweten. Misschien was er ook wel sprake van een beetje onderschatting. Het ongeplaatste koppel Laura Ioana Paar en Julia Wachaczyk won de finale in twee sets. Hoe dan ook, we kunnen weer een finale op ons conto bijschrijven en putten hier kracht en motivatie uit."
Hoe zie je de toekomst, wat zijn je wensen?
"Vanzelfsprekend heb ik het de komende tijd ook erg rustig. Speel sowieso zes weken geen toernooien. Het is nog onzeker of het gravelseizoen doorgaat. Meestal train ik maximaal drie weken en ga dan weer spelen. Het is nu een kwestie van goed plannen. Ik weet even niet wat ik meemaak, ik zal nu een aantal zondagen neer kunnen ploffen op de bank. Dat doe en kan normaal gesproken natuurlijk nooit. Ook zal ik, daar waar het kan, mijn familie en vrienden bezoeken. Ik zie er enorm naar uit! Voor de langere termijn wil ik mezelf nog elk jaar verbeteren. Ik ben nu 28 en wil mentaal en fysiek sterk blijven. Ook wil ik doelen stellen. Zolang die er blijven wil ik doorgaan met tennissen. Mijn grootste doel? In de dubbel heb ik al in de Top 100 van de WTA/ITF ranglijst gestaan. Dit moet HET doel zijn in het enkelspel."
Wij wensen Lesley ontzettend veel succes met het behalen van haar doelen en bedanken haar en Edinho voor het fijne gesprek.
Interview Patrick Buijs & Marcel van den Nieuwendijk.
Foto's: Jack Holten.